Όταν πρωτοείδα την πτυχιακή εργασία της Ντένης Θεοχαράκη το 2011, στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, ένιωσα να μεταφέρομαι σ’ έναν κόσμο μακρινό σαν εκείνον που είχα συναντήσει στις σπηλιές – καταφύγια των πρώτων χριστιανών στην Ανατολία. Τα έργα που εκθέτει η Ντένη Θεοχαράκη συνοψίζουν όλα αυτές τις ετερόκλητες και τόσο συγγενικές εικόνες. Αποδεικνύουν, όπως θα έλεγε ο Όσκαρ Ουάιλντ, ότι το πραγματικό μυστήριο του κόσμου δεν βρίσκεται στο αόρατο, αλλά στο ορατό. Κι αποτυπώνουν με τα μέσα που της προσφέρει η πλαστική έκφραση την αρχέγονη προσπάθεια του ανθρώπου να το συλλάβει ακόμα κι αν δεν μπορέσει να το κατανοήσει.